آرتروز لگن یکی از رایج ترین دلایل احساس درد در لگن و بروز مشکلات حرکتی در افراد بخصوص سالمندان است.

آرتروز نوعی بیماری تخریبی و پیشرونده مفاصل بدن است که در نتیجه تخریب و فرسودگی غضروف مفصلی رخ می دهد.

غضروف ها از مفاصل در برابر آسیب دیدگی و فشارهایی که به آن ها وارد می شود محافظت می کنند، علاوه بر این ها وجود غضروف ها برای لغزش استخوان ها بر روی یکدیگر و تسهیل حرکت آن ها ضروری است.

فرسودگی غضروف ها و نبود آن ها سبب می شود استخوان ها بجای لغزیدن بر روی هم دچار ساییدگی شوند ، این وضعیت سبب بروز درد ، التهاب و مشکلات حرکتی در مفصل مبتلا می شود.

آرتروز لگن نیز مانند سایر انواع آرتروز اغلب در افراد میانسال و سالمند رخ می دهد، اگرچه احتمال ابتلا سایر افراد نیز به آن وجود دارد.

درد، التهاب، خشکی و سفتی مفصل لگن، کاهش توانایی حرکتی و بدشکلی مفصل لگن در نتیجه این بیماری رخ می دهد.

آرتروز بتدریج سبب از بین رفتن مفصل می شود و به همین دلیل تشخیص آن در مراحل ابتدایی دشوار خواهد بود.

استخوان سازی نابجا و ایجاد خاهای استخوانی در محل مفصل مبتلا به آرتروز یکی از عوارض جدی آرتروز لگن است که موجب افزایش درد و عوارض ناشی از بیماری می شود.

درد ناشی از این بیماری مفصلی در اغلب موارد به کشاله ران، باسن و حتی زانو ها نیز منتشر می شود و سبب اختلال در انجام فعالیت های عادی فرد می شود.

علائم آرتروز لگن

• درد مفصل لگن که سبب مشکلات حرکتی برای فرد و بروز اختلال در انجام فعالیت هایش می شود.
• تشدید درد با فعالیت هایی مانند پیاده روی و نشست و برخاست
• کاهش دامنه حرکتی مفصل لگن
• خشکی و سفتی مفصل لگن که انعطاف پذیری آن را کاهش می دهد.
• تشدید درد و خشکی مفصل پس از بی حرکتی
• انتشار درد به پاها
• تغییر شکل مفصل لگن
• لنگیدن هنگام راه رفتن
• شنیده شدن صدا از مفصل لگن هنگام حرکت
• قفل شدن مفصل لگن
• التهاب لگن

دلایل و عوامل افزایش خطر

• افزایش سن یکی از مهم ترین عامل خطر ابتلا به آرتروز لگن است، بطوری که بر اساس آمارها بیش از ۸۰ درصد مبتلایان به آرتروز را افراد بالای ۶۵ سال تشکیل می دهند.
• ناهنجاری های مادرزادی مفصل لگن
• آسیب دیدگی مفصل در گذشته مانند شکستگی
• پوکی استخوان که ریسک آسیب دیدگی مفصل لگن همچون شکستگی لگن را افزایش می دهد.
• عوامل ژنتیکی
• وارد شدن فشار بیش از حد به مفصل لگن در نتیجه فعالیت های شغلی یا کارهایی مانند چمباتمه زدن و یا فشار ناشی از چاقی و اضافه وزن

درمان آرتروز لگن

پزشک متخصص و فیزیوتراپیست پس از بررسی شرای بیمار مناسب ترین راهکار درمانی را برای کمک به بهبود شرایط بیمار تجویز می کنند.

افزایش میزان استراحت و کاهش سطح فعالیت فشاری که به مفصل لگن وارد می شود را کاهش داده و به تسکین درد و سایر عوارض ناشی از آرتروز لگن کمک می کند.

فعالیت هایی که سبب وارد شدن فشار به مفصل لگن می شوند باید به حداقل برسند.

کاهش وزن نیز در آن دسته از بیمارانی که دچار اضافه وزن هستند به عنوان یک راهکار موثر در بهبود شرایط فرد توصیه می شود.

فیزیوتراپی موثرترین و بهترین روش درمان آرتروز لگن است که به تسکین علائم بیمار و بهبود وضعیت حرکتی وی کمک زیادی می کند.

فیزیوتراپیست انجام تمرینات وزشی مناسب بیمار را به وی توصیه می کند و در کنار این تمرینات از دیگر مدالیته ها همچون الکتروتراپی و منوال تراپی برای کمک به بیمار و کاهش درد و مشکلات وی بهره می برد.

با تجویز فیزیوتراپیست می توان هنکام راه رفتن از وسایلی مانند عصا و واکر استفاده کرد تا فشار کمتری به مفصل لگن وارد شود و احتمال تشدید آسیب به حداقل برسد.

داروهای ضد التهاب غیراستروئدی مانند ایبوپروفن و داروهای تزریقی کورتیکواستروئیدی برای تسکین موقتی درد و التهاب تجویز می شوند.

جراحی تعویض مفصل لگن که به عنوان یکی از جراحی های موفق قرن اخیر شناخته می شود از راهکارهای جراحی در درمان این عارضه است که تنها در صورت عدم موفقیت روش های درمانی ذکر شده انجام می گیرد.

کلمات مرتبط :

فیزیوتراپی در اوین – فیزیوتراپی در ولنجک – فیزیوتراپی در شمال تهران – فیزیوتراپی در درکه – فیزیوتراپی در الهیه – کلینیک فیزیوتراپی خوب در شمال تهران – فیزیوتراپی در فرمانیه