التهاب تاندون آشیل عارضه ای شایع در بین ورزشکاران است که معمولا در اثر فعالیت زیاد بخصوص فعالیت هایی که با پرش های مدام و دویدن طولانی همراه هستند رخ می دهد.

این عارضه شایع ترین دلیل درد و ناراحتی پاشنه پا و بروز مشکلات حرکتی در افراد ورزشکار است.

ورزشکارانی که ورزش هایی با حرکات تکراری و پر برخورد مانند بسکتبال ، فوتبال و دو و میدانی بیش از سایر افراد در معرض خطر ابتلا به این آسیب قرار دارند.

تاندون آشیل نقش مهمی در فعالیت هایی همچون پریدن، راه رفتن، دویدن و ایستادن بر روی پاشنه پا دارد به همین دلیل تاندونیت اشیل سبب بروز اختلالات حرکتی در فرد می شود.

پارگی و التهاب در تاندون و یا بافت های همبند اطراف این تاندون موجب بروز این آسیب می شود.

درد و سایر علائم در فرد آسیب دیده اغلب تدریجی ایجاد و به مرور افزایش پیدا می کند.

علائم التهاب تاندون آشیل

• احساس درد در تاندون آشیل
• تورم و التهاب تاندون آشیل
• تشدید درد با راه رفتن و انجام فعالیت های ورزشی
• ایجاد خار استخوانی در محل اتصال تاندون آشیل به استخوان پاشنه

دلایل و عوامل خطر

• انجام فعالیت ورزشی که با پریدن مکرر همراه است.
• راه رفتن به مدت طولانی بخصوص بر روی سطوح ناهموار
• اختلالات ساختاری پا ، زانو و حتی لگن
• عدم انعطاف پذیری مناسب عضلات مرتبط
• ورزش و فعالیت بدنی شدید بدون آمادگی قبلی
• استفاده از کفش های غیراستاندارد هنگام ورزش و پیاده روی

روش های درمان

پزشک برای تشخیص این آسیب و شدت آن علاوه بر معاینه فیزیکی از روش های تصویربرداری اشعه ایکس و ام آر آی نیز بهره می برد.

کاهش سطح فعالیت و اجتناب از ورزش و فعالیت های سنگین تا زمان بهبودی کامل ضروری است.

استفاده از کمپرس یخ درد و التهاب تاندون آشیل را تا حد زیادی تخفیف می دهد.

قرار دادن پدهای طبی مخصوص در کفش حین راه رفتن فشاری که بر تاندون آشیل وارد می شود را کاهش داده و به تسکین علائم کمک می کند.

فیزیوتراپی و تمرینات ورزشی بهترین روش درمان تاندونیت آشیل است که در کلینیک فیزیوتراپی ولنجک به مراجعه کنندگان محترم ارائه می شود.

فیزیوتراپیست علاوه بر تمرینات ورزشی از دیگر متدها همچون شاک ویو تراپی و تکنیک های منوال تراپی نیز برای کمک به تسریع روند بهبودی بهره می برد.

تمرینات فیزیوتراپی موجب افزایش انعطاف پذیری و کاهش خشکی ایجاد شده می شود.

تمرینات کششی و تقویتی فیزیوتراپی پا مهم ترین راهکار درمان این عارضه است.

استفاده از داروهای ضددرد و ضدالتهاب مانند ایبوپروفن و ناپروکسن برای کاهش درد و التهاب ناشی از این آسیب دارد ، تزریق داروهای کورتونی نیز در صورت درد شدید می تواند کمک کننده باشد.

کلمات مرتبط :

فیزیوتراپی ورزشی – فیزیوتراپی در ولنجک – فیزیوتراپی در زعفرانیه