تنیس البو یا سندرم آرنج تنیس بازان التهاب تاندون هایی است که ماهیچه های ساعد را به قسمت خارجی آرنج متصل می کند و اغلب به دلیل استفاده بیش از حد از عضلات ساعد و تاندون ها و عضلات اطراف مفصل آرنج رخ می دهد.
آرنج تنیس بازان به عنوان درد جانبی آرنج یا اپی کندیلیت جانبی نیز شناخته می شود و لزوماً مربوط به تنیس نیست. با این حال، بازیکنان تنیس اغلب به این عارضه مبتلا می شوند، زیرا ناشی از استفاده مکرر از عضلات است. نیمی از همه تنیس بازان در دوران حرفه ای خود دارای آرنج تنیس بازان خواهند بود.
تنیس البو ناشی از پارگی های کوچک در تاندون هایی است که ساعد را به قسمت بیرونی آرنج متصل می کند.
۵۰ درصد از تنیس بازان آرنج تنیس بازان را تجربه می کنند.
استفاده بیش از حد از ساعد با حرکت نادرست مچ دست می تواند منجر به آرنج تنیس بازان شود.
برای درمان این عارضه می توان از فیزیوتراپی، دستگاه های پشتیبانی و تزریق استروئید استفاده کرد.
شایع ترین علامت سندرم آرنج تنیس بازان، درد مکرر در قسمت بیرونی بالای ساعد، درست زیر خم آرنج است. همچنین ممکن است درد در پایین دست، به سمت مچ نیز احساس شود.
زمانی که فرد دست را بلند یا خم می کند، درد ممکن است رخ دهد. همچنین هنگام انجام کارهای اساسی مانند نوشتن یا هنگام گرفتن اجسام کوچک احساس می شود.
آرنج تنیس بازان می تواند باعث ایجاد درد در هنگام چرخاندن ساعد شود. این می تواند هنگام چرخاندن دستگیره در یا باز کردن ساعد به طور کامل قابل توجه باشد.
دلایل تنیس البو
علت ایجاد آرنج تنیس بازان ناشی از تکرار حرکات نادرست بازو است. این می تواند منجر به پارگی های کوچک در اتصال تاندون در آرنج شود. در تنیس، این به معنای حرکت مکرر و نیروی ضربه زدن به توپ با راکت است.
تکنیک نادرست می تواند باعث شود که قدرت در چرخش راکت از داخل و اطراف مچ دست بچرخد. این حرکت به جای مفصل آرنج یا شانه روی مچ دست ایجاد می کند. این می تواند فشار روی تاندون را افزایش داده و باعث تحریک و التهاب شود.
بیشتر اوقات، عضلات بازکننده به دلیل این شکستگی تاندون دردناک می شوند. ماهیچه های بازکننده آنهایی هستند که مچ را صاف می کنند.
آرنج تنیس بازان با کشش انگشتان و مچ دست مرتبط است. این نوعی حرکت است که به فرد اجازه میدهد تا مچ دست را تکان دهد، مثلاً در حین تاب خوردن راکت.
علل دیگر
علیرغم نام، آرنج تنیس بازان به هرگونه آسیب به این تاندون خاص ناشی از استفاده بیش از حد اشاره دارد.
درمان تنیس البو
استراحت: استراحت دادن به بازو مهم است. وقفه در فعالیت باعث می شود تا پارگی های اتصال تاندون بهبود یابد. تنیس بازان موارد جدی تری را با یخ، داروهای ضد التهابی، ماساژ بافت نرم، تمرینات کششی و اولتراسوند درمانی درمان می کنند.
فیزیوتراپی: فیزیوتراپیست ها معمولا توصیه می کنند که بازیکنان ورزش راکتی عضلات شانه، بازو و شکم خود را تقویت کنند. این می تواند به کاهش اکستانسورهای مچ دست در حین حرکات شانه و بازو کمک کند.
ماساژ یخ و تکنیک های تحریک عضلانی: اینها همچنین می توانند به بهبود عضلات کمک کنند.
آتل: حمایت از ناحیه می تواند به تنظیم مجدد فیبرهای عضلانی و کاهش فشار روی ناحیه کمک کند. پزشک ممکن است استفاده از آتل را به مدت ۲ تا ۳ هفته برای از بین بردن آرنج توصیه کند.
تزریق استروئید: اگر علائم بسیار دردناک هستند و وضعیت حرکت را دشوار می کند، پزشک ممکن است تزریق استروئید را برای تسکین علائم تنیس البو توصیه کند.
جراحی: ممکن است برای برداشتن قسمت آسیب دیده تاندون و تسکین درد در موارد نادری که درمان غیرجراحی علائم را در ۶ تا ۱۲ ماه برطرف نمی کند، لازم باشد. بین ۸۰ تا ۹۵ درصد بیماران بدون جراحی بهبود می یابند.
برای جلوگیری از آسیب بیشتر به تاندون ها، استفاده از بریس بازو یا آتل مچ دست هنگام استفاده از بازو ممکن است مفید باشد. می توان آن را هنگام استراحت یا خواب برداشت. یک پزشک یا فیزیوتراپیست می تواند در مورد بهترین نوع بریس یا آتل مشاوره دهد.
کلمات مرتبط :
سندرم آرنج تنیس بازان – درمان تنیس البو – روشهای درمان سندرم آرنج تنیس بازان – فیزیوتراپی آرنج