درمان آرتروز با فیزیوتراپی

درمان آرتروز با فیزیوتراپی

آرتروز شایع ترین شکل آرتریت است و معمولاً در اثر زوال مفصل ایجاد می شود. به طور معمول، مفاصل تحمل کننده وزن تحت تأثیر قرار می گیرند که زانو و لگن شایع ترین آنها هستند.

آرتروز بر فعالیت روزانه تأثیر می گذارد و شایع ترین علت ناتوانی در جمعیت بزرگسالان است.

آرتروز در مفاصل زانو و لگن شایع تر از مفاصل دیگر است و عوامل چون سبک زندگی کم تحرک و چاقی خطر بروز آن را افزایش می دهند.

درمان آرتروز با فیزیوتراپی به بیماران میتلا کمک می کند تا با مشکلات کمتری زندگی کنند ، فیزیوتراپیست ها درمان هایی را برای کاهش درد و بهبود حرکت ارائه می دهند، و آموزش هایی در مورد نحوه انجام فعالیت ها برای جلوگیری از وارد شدن فشار بیش از حد بر مفاصل ارائه می دهند.

تحقیقات نشان داده است که فعالیت‌های سبک تا متوسط مانند پیاده‌روی، دوچرخه‌سواری، و شنا می‌توانند فواید بیشتری نسبت به مفاصل شما داشته باشند و باعث کاهش وزن شوند.

عواملی که ممکن است خطر ابتلا به آرتروز را افزایش می دهند عبارتند از:

سن. افزایش سن خطر ابتلا به OA را افزایش می دهد زیرا تحلیل رفتن و پیری غضروف و مایع سینوویال با گذشت زمان افزایش می یابد.
ژنتیک تحقیقات نشان می دهد که بدن برخی افراد در تشکیل غضروف مشکل دارد. افراد می توانند این مشکل را به فرزندان خود منتقل کنند.
آسیب گذشته افراد با آسیب قبلی به یک مفصل خاص، به ویژه مفصل تحمل کننده وزن (مانند لگن یا زانو)، در معرض خطر ابتلا به OA هستند.
اشتغال. مشاغلی که نیاز به چمباتمه زدن، خم شدن و پیچیدن مکرر دارند (مانند ساخت و ساز، محوطه سازی، مراقبت از کودکان) عوامل خطر برای OA هستند. افرادی که کارهایی را انجام می دهند که نیاز به زانو زدن طولانی مدت دارند (مانند معدنچیان، متخصصان کف سازی) نیز در معرض خطر بالایی هستند.
ورزش ها. ورزشکارانی که مکرراً از یک مفصل خاص به روش‌های افراطی استفاده می‌کنند (مثلاً پرتاب‌کننده‌ها، بازیکنان خط فوتبال، رقصنده‌های باله، دونده‌ها) و ورزشکارانی که در بارگذاری مفصلی با ضربه زیاد به شیوه‌ای تکراری (مانند دویدن، پریدن، فرود آمدن روی سطوح سخت) انجام می‌شوند. ممکن است خطر ابتلا به OA را در سنین بالاتر افزایش دهد.
چاقی. اضافه وزن باعث افزایش استرس به مفاصل تحمل کننده وزن (مانند زانوها) می شود و خطر ابتلا به OA را افزایش می دهد.