سندرم تونل کارپال

فیزیوتراپی در میدان قدس فیزیوتراپی ، یک رشته مراقبت های بهداشتی است که بر کمک به افراد برای بازیابی و حفظ عملکرد فیزیکی و رفاه کلی تمرکز دارد.
فیزیوتراپی در میدان قدس
اکتبر 12, 2023
فیزیوتراپی مشکلات کف لگن
فیزیوتراپی مشکلات کف لگن
اکتبر 23, 2023

سندرم تونل کارپال

سندرم تونل کارپال

سندرم تونل کارپال

سندرم تونل کارپال (CTS) یک بیماری شایع است که دست‌ ها و مچ‌ ها را درگیر می‌کند. زمانی رخ می‌دهد که عصب میانی که از ساعد به سمت کف دست می‌رود، در مچ دست فشرده یا فشرده می‌شود.

عصب میانی مسئول ایجاد حس به انگشت شست، سبابه، وسط و نیمی از انگشت حلقه و همچنین کنترل ماهیچه هایی است که به ما اجازه می دهند دست هایمان را بگیریم و حرکت دهیم. هنگامی که عصب میانی فشرده می شود، می تواند باعث بی حسی، سوزن سوزن شدن و درد در دست و انگشتان شود.

شایع ترین علت سندرم تونل کارپ، حرکات مکرر دست و مچ است، مانند حرکاتی که در تایپ کردن، استفاده از ماوس یا نواختن آلات موسیقی نقش دارند. سایر عوامل خطر برای CTS عبارتند از:

  • سن: CTS در افراد بالای ۴۰ سال شایع تر است.
  • جنسیت: زنان بیشتر از مردان در معرض ابتلا به CTS هستند.
  • بارداری: تغییرات هورمونی در دوران بارداری می‌تواند باعث تورم تاندون‌های مچ دست شود که می‌تواند به عصب مدیان فشار وارد کند.
  • چاقی: وزن اضافی می تواند به تاندون ها و اعصاب مچ دست فشار وارد کند.
  • برخی شرایط پزشکی: دیابت، آرتریت روماتوئید و کم کاری تیروئید همگی با افزایش خطر ابتلا به CTS مرتبط هستند.

علائم سندرم تونل کارپال

علائم سندرم تونل کارپال معمولاً به تدریج شروع می شود و ممکن است با گذشت زمان بدتر شود. آنها می توانند شامل موارد زیر باشند:

  • بی حسی، سوزن سوزن شدن یا سوزش در انگشت شست، اشاره، وسط و نیمی از انگشت حلقه
  • درد در دست و مچ دست، به خصوص در شب
  • ضعف در دست که گرفتن یا نیشگون گرفتن اشیا را دشوار می کند
  • دشواری در احساس جزئیات دقیق با نوک انگشتان

روشهای تشخیص

پزشک شما احتمالاً CTS را بر اساس علائم شما و معاینه فیزیکی تشخیص می دهد. آنها همچنین ممکن است آزمایشاتی مانند الکترومیوگرافی (EMG) یا مطالعه هدایت عصبی (NCS) را برای تأیید تشخیص و ارزیابی شدت بیماری درخواست کنند.

درمان سندرم تونل کارپال

در بیشتر موارد، سندرم تونل کارپال را می توان با اقدامات محافظه کارانه درمان کرد، مانند:

  • استراحت: اجتناب از فعالیت هایی که علائم شما را تشدید می کند می تواند به کاهش التهاب و فشار روی عصب مدیان کمک کند.
  • آتل مچ دست: استفاده از آتل مچ دست در شب می تواند به نگه داشتن مچ دست در وضعیت خنثی و کاهش فشار روی عصب میانی کمک کند.
  • تزریق کورتیکواستروئید: تزریق کورتیکواستروئید می تواند به کاهش التهاب و درد کمک کند.
  • فیزیوتراپی: فیزیوتراپی مچ دست موثرترین روش درمان سندرم تونل کارپال است که در مرکز فیزیوتراپی ولنجک – بهترین فیزیوتراپی شمال تهران – ارائه می شود.
  • اگر اقدامات محافظه کارانه مؤثر نباشد، جراحی ممکن است یک گزینه باشد. این جراحی شامل رها کردن رباطی است که روی عصب میانی فشار می آورد. این معمولا یک درمان بسیار موثر برای CTS است.

پیشگیری از سندرم تونل کارپال

چند کار وجود دارد که می توانید برای جلوگیری از سندرم تونل کارپال انجام دهید، از جمله:

  • استراحت کنید: زمانی که با دستان خود کار می کنید، استراحت کنید تا به مچ دست و انگشتان خود استراحت دهید.
  • استفاده از تکنیک مناسب: هنگام استفاده از ابزار یا تجهیزات، از موقعیت مناسب دست و مچ استفاده کنید تا از فشار وارد نشود.
  • حفظ وزن مناسب: وزن اضافی می تواند به تاندون ها و اعصاب مچ دست فشار وارد کند.
  • دست ها و مچ های خود را بکشید: کشش منظم می تواند به بهبود انعطاف پذیری و کاهش درد کمک کند.

اگر در مورد سندرم تونل کارپال نگرانی دارید، با پزشک خود صحبت کنید. تشخیص و درمان به موقع می تواند به جلوگیری از عوارض جدی کمک کند.