اولتراسوند درمانی یکی از مدالیته های درمانی پرکاربرد در فیزیوتراپی است که امروزه در تمام کلینیک های فیزیوتراپی مورد استفاده قرار می گیرد.
التراسوند درمانی، روشی درمانی است که در درمان بسیاری از مشکلات و آسیب ها بخصوص آسیب های ارتوپدی موثر است و به تسکین و درمان آسیب های دردناک سیستم اسکلتی_ عضلانی بدن کمک می کند.
امواج اولتراسوند توسط اثر پیزوالکتریک ناشی از ارتعاشات کریستال های قرار داده شده در سر دستگاه ایجاد میشوند.
این امواج توسط وسیلهای به نام پروب اولتراسوند، بر روی پوست منطقه مورد نظر در بدن اعمال می گردد.
قبل از قرارگیری پروب بر روی پوست از یک ژل انتقال دهنده استفاده می شود.
امواج مافوق صوت و یا امواج صوتی با فرکانس بالا که توسط گوش انسان قابل شنیدن نیستند توسط ارتعاشات مکانیکی سر دستگاه اولتراسوند تولید شده و پس از عبور از پوست به بافت های مورد نظر منتقل میشوند، در بدن این امواج موجب لرزش بافت های اطراف بخصوص بافت های حاوی کلاژن می شوند.
این ارتعاشات منجر به تولید گرما در داخل بافت ها میشود که در اغلب موارد این حرارت توسط بیمار حس نمی شود.
در شرایطی که حرارت دیدن یک عضو برای بیمار مناسب نمیباشد نظیر آسیبهای تازه که دچار التهاب حاد شدهاند ، امواج اولتراسوند میتوانند بهصورت متناوب بر بافت مورد نظر و تحت درمان اثر بگذارند.
اولتراسوند مورد استفاده در فیزیوتراپی را نباید با اولتراسوند تشخیصی یا همان سونوگرافی اشتباه گرفت، چرا که از اولتراسوند تشخیصی تنها برای دیدن داخل بدن استفاده میشود، مانند سونوگرافی های دوران بارداری و برای بررسی سلامت جنین.
اولتراسوند درمانی روشی ایمن و غیر تهاجمی است که در درمان و بهبود بسیاری از بیماری های و آسیب های اسکلتی نقش دارد.
امواج اولتراسوند با انتقال انرژی به بدن نقش موثری در از بین بردن حبابهای گاز تشکیل شده در بافتهای بدن که سبب ایجاد درد شده اند دارد.
از اولتراسوند نباید در نواحی اطراف چشم و ناحیه تناسلی استفاده کرد.
افراد مبتلا به عفونت های حاد و سرطان های بدخیم نیز نمی توانند تحت درمان با این روش قرار بگیرند.
افراد دارای پیس میکر و ایمپلنتهای فلزی نیز نمی تواننند از فواید این روش درمانی بهره ببرند.